Metrobüsten inen koyun sürüsü
Metrobüsten inen koyun sürüsü
Sabahın erken saatlerinde, Mecidiyeköy metrobüs durağından Levent’teki işime gitmek için metroya doğru yürüyorum. Kızlı erkekli kalabalık bir grup, başla önde, suratlar asık, neredeyse omuz mesafesinde bir yakınlıkla aynı istikamete doğru yürüyoruz. Tıpkı bir koyun sürüsü gibi, sahiplerimizin bizi sağmasını, yünlerimizi kırpmasını, sütlerimizi ve yünlerimizi satıp zengin olmaları için umutsuzca her sabah onların hizmetine doğru sabahları tıpkı bir koyun sürüsü gibi gidiyoruz iş yerlerine. Onuru olmayan, gururunu hiçe sayan, yaşamak için değil verilen emirlere itaat etmek için gelen bir koyundan ne farkımız var ki?
İş hayatı, gerçek hayat mı?
Hayatın sonsuz seçeneklerine kendimizi kapatıp, bize sunulan kutunun içine tıkılıp kalmışız. Mutsuz, tatminsiz, zevksiz, keyifsiz, yalnız ve suskun… Hayatın amacı, iş yerine gidip, bir bilgisayarın karşısına geçip bütün gün hiçbir şey yapmadan, yani ne bu dünyaya ne de insanlığa faydası olmayan, hatta bu dünyayı ve hayatı baltalayan, onu yavaş yavaş yok eden işleri yapmak mı? Hayallerini unutup, yaşamın asıl amacı olan deneyimlemek ve keyif almak yerine, her gün aynı yaşantıyı deneyimleyip mutsuz olmak mı?
Gidiyorum, hayallerimin peşine…
Bu sabah gördüğüm manzaraya, o manzaranın bana anlattıklarını ayırt edebilmeme şükürler olsun. Ben hayallerimin peşinden gidiyorum. Farklı kültürden insanlarla bir arada olacağım, keyfin, eğlencenin, doğanın ve hayatın olduğu Marmaris’e yerleşiyorum. Sonrasında dünyanın birçok köşesindeki dostlarımı ziyarete gidiyorum. Okuyanlar sanmasın ki çok param var ya da dünyanın dört bir yanında dostlarım var, hayır yok. Ama bulunur. Ben, hayallerimi yaşamayı seçiyorum…
meraklı kedi 
Geri bildirim: “Sami” Bizimle Bir Yazı Paylaşmış «·
yazınızı çok beğendim.bende bu konuyla ilgili bir yazı yazmak istiyordum.ben henüz hayallerimin peşine gidecek kadar cesur değilim, fakat dediklerinizede sonun kadar katılıyorum.